Peter Veen

Kunst moet een beetje schuren, peuteren aan de dagelijkse werkelijkheid en wat onrust veroorzaken. Dat hoeft niet altijd groots en woest. Veel meer hou ik van een licht duwtje, een goed gekozen vraag, een uitnodiging om even anders te kijken. Maar dat zetje geef ik dan wel met volle overtuiging.

Het grensgebied tussen taal en beeldende kunst fascineert me. Beide kanten verken ik met veel plezier. Het schrijven, maar net zo goed het verwerken van tekst/taal/woorden in kunstvormen zoals installaties, video’s, soundscapes, soundwalks.

Bij alles wat ik doe, zoek ik naar een zekere terloopsheid die bijna ongemerkt ontspoort. Dat sluit aan bij het thema waaronder je eigenlijk al mijn werk kunt samenbrengen: de merkwaardige relatie tussen de mens en de natuur.